Dalam dunia pendidikan, penilaian sistematik untuk mengukur dan menilai prestasi pelajar akan membantu guru dalam membuat keputusan sama ada objektif pembelajaran telah tercapai atau tidak. Dengan ini, guru dapat membuat pertimbangan dalam memastikan keberkesanan kaedah pengajaran dan pembelajaran yang digunakan.
Dalam kajian-kajian yang telah dijalankan dalam bidang pendidikan, penggunaan istilah 'pentaksiran' (assessment) dan 'penilaian' (evaluation) adalah ditakrifkan dalam dua keadaan. Yang pertama sebagai dua konsep yang berbeza; dan yang kedua sebagai satu maksud yang serupa. Menurut David Payne dalam bukunya "Applied Educational Assessment” edisi kedua, tahun 2003, pentaksiran ialah integrasi proses mengumpul maklumat, menginterpretasi maklumat atau memberi nilai kepada maklumat itu dan membuat keputusan berdasarkan interpretasi yang dibuat ke atas maklumat.
Secara umumnya pentaksiran dilihat sebagai satu proses mengumpul maklumat bertujuan untuk membuat keputusan mengenai pelajar. Oleh itu, untuk membuat keputusan, sesorang perlu menilai sama ada bagus atau tidak bagus, sah atau tidak sah, positif atau negatif, dan lain-lain lagi. Untuk membuat sesuatu penilaian, kita memerlukan maklumat daripada suatu proses pengukuran yang menggunakan instrument. Instrumen tersebut ialah pentaksiran. Sebagai contoh penggunaan kedua-dua istilah ini sebagai satu maksud yang serupa, sesetengah penulis menggunakan istilah 'formative evaluation' dan sesetengah yang lain menggunakan 'formative assessment'. Dalam laporan ini, istilah ‘penilaian’ yang digunakan merangkumi kedua-dua maksud ‘pentaksiran’ dan ‘penilaian’.
